१

परमेश्‍वरका वचनमा मानवजातिका लागि उहाँको अभिप्राय समावेश हुन्छ र तिनले मानवजातिका लागि उहाँको प्रचुर आशा बोक्छन्। मानिसहरूले कमजोरी र कठिनाइ सामना गर्दा, परमेश्‍वर तिनीहरू निरुत्साहित भएको, तिनीहरूले आशा, आस्था, सत्यता र मुक्ति पछ्याउने सङ्कल्प, सत्यता पाउने र परमेश्‍वरद्वारा सिद्ध पारिने मौका गुमाएको हेर्न चाहनुहुन्न। परमेश्‍वर मानिसहरू कायर बनेको चाहनुहुन्न। बरु, उहाँ आशा गर्नुहुन्छ कि मानिसहरूले चाहे जति कठिनाइ सामना गरे पनि, तिनीहरू जति नै कमजोर भए पनि, अनि तिनीहरूले चाहे जति भ्रष्टता प्रकाश गरेका भए पनि, तिनीहरूले कहिल्यै हार मान्नेछैनन्, सबथोक भोग्दा दृढ रहनेछन्, सत्यता पछ्याउन जारी राख्नेछन्, तिनीहरूका लागि परमेश्‍वरले औँल्याइदिनुभएको अभ्यासका मार्गहरू पछ्याउनेछन्, र अझै पनि परमेश्‍वरको ठूलो चाहना गर्ने हृदय राख्नेछन् भनी परमेश्‍वर आशा गर्नुहुन्छ।

२

मानिसहरूको परमेश्‍वरप्रतिको आस्था, अनुभवसँगसँगै र परमेश्‍वरको वचनको बुझाइसँगसँगै बढ्दै जानुपर्छ, र कमजोर हुँदा तिनीहरू पछि हट्नु हुँदैन, कठिनाइहरू सामना गर्दा नकारात्मक बन्नु हुँदैन, वा तिनीहरूले अलिकति भ्रष्टता प्रकाश गर्दा अगाडि बढ्नुको साटो पछि हट्नु हुँदैन। परमेश्‍वर यस्ता प्रकटीकरणहरू हेर्न चाहनुहुन्न। परमेश्‍वर आशा गर्नुहुन्छ कि मानिसहरू उहाँप्रति एउटै हृदय र मनका हुनेछन्, र तिनीहरूले समय, वातावरण, भौतिक स्थान, वा घट्न सक्ने कुनै पनि परिस्थितिका हिसाबमा यसलाई कहिल्यै परिवर्तन गर्नेछैनन्। यदि परमेश्‍वरको खोजी गर्ने तेरो चाहना परिवर्तन हुँदैन र परमेश्‍वरको खोजी गर्ने तेरो अटलता कमजोर हुँदैन भने, परमेश्‍वरले यी कुरा देख्नुहुनेछ र तेरो निष्कपट हृदय जान्नुहुनेछ। अन्त्यमा, परमेश्‍वर तँलाई जे प्रदान गर्नुहुन्छ त्यो निश्चित रूपमा तैँले माग्न सक्ने र सोच्न सक्ने सबैकुरा भन्दा अधिक हुनेछ।

—वचन, खण्ड ३। आखिरी दिनहरूका ख्रीष्टका वार्तालापहरू। परमेश्‍वरका वचनहरूलाई बहुमूल्य ठान्‍नु नै परमेश्‍वरमाथिको विश्‍वासको जग हो