१

वसन्त, शरदमा छेउमै रहनुहुन्छ,

हिउँद-गृष्ममा मसँगै हिँड्नुहुन्छ।

तपाईँको एक्लो मुहार देख्दा, मेरो हृदय उदासीले भरिन्छ।

मैले तपाईँको एक्लोपनको कहिल्यै ख्याल गरिनँ,

तपाईँको चोटलाई सान्त्वना दिइनँ।

हठी भई पश्चात्ताप नगर्दा, म तपाईँका हार्दिक अर्ती

बारम्बार सामना गर्छु।

सधैँ तपाईँको हृदयलाई चोट पुऱ्याउँछु, तपाईँलाई निराश पार्छु,

र तपाईँको ताडनापछि मात्र म अलिक सचेतना प्राप्त गर्छु।

म तपाईँको छेउमै बसे नि, तपाईँको बोझ वहन गर्न सक्दिनँ;

बुझाइ नभएको व्यक्तिले कसरी तपाईँको कष्ट बुझ्न सक्छ?

२

आफ्ना कामना र देहका लागि, सत्यता, नैतिकता, इन्साफ बिर्सेँ।

शोकले ओतप्रोत हुँदा, मैले तपाईँको हृदय तोडेको छु।

तपाईँ शोकाकुल हुनुहुन्छ, तैपनि कसैले त्यो बुझ्दैन।

भ्रष्टतामाझ पीडामा ऐया भन्दै, लोभी भई तपाईँबाट माग गर्छु।

तपाईँका केही चिन्ता लिने विवेक र समझ कोसँग छ?

बहुमूल्य प्रेम र सच्चा भावनाका साथ, तपाईँको हृदय सबभन्दा दयालु छ।

तपाईँ भन्दा सुन्दर को हुन सक्छ, सम्मानयोग्य को हुन सक्छ?

सधैँ तपाईँको सङ्गतमा हुनेछु, तपाईँको साथ छोड्नेछैनँ।

तपाईँको मुहारमा उल्लास देखा परोस्, र तपाईँ सधैँ मेरो हृदयमा रहनुहोस्।