पद १

जाग, भाइ हो! जाग, बहिनी हो!

परमेश्‍वरको दिन आउन ढिलो हुनेछैन।

समय जीवन हो,

समय हातमा लिँदा जीवन बच्छ।

समय त्यति टाढा छैन!

पद २

जाँचमा उत्तीर्ण नभएमा,

फेरी प्रयास गरी पढ्न सक्छौ।

तर उहाँको दिन ढिलो हुनेछैन भनी जान्नैपर्छ।

याद राख! यी असल वचनले आग्रह गर्नुहुन्छ।

कोरस १

संसारको अन्त्य देखेका छौ,

ठूला विपत्ति तीव्र गतिमा नजिक आउँछन्।

कुन बढी महत्वपूर्ण हो: तिमीहरूको जीवन,

वा निद्रा, भोजन, पेय पदार्थ र वस्त्र?

अब, यी कुरा मनन गर्ने बेला आएको छ।

पद ३

कति दयनीय! कति दरिद्र!

कति अन्धो! मानवजाति कति निर्दयी!

उहाँका वचन बेवास्ता गर्छौ,

के उहाँ तिमीहरूसँग व्यर्थमा बोल्नुहुन्छ?

पद ४

अझै अति असावधान छौ—

किन? किन त्यस्तो भयो?

के कहिल्यै यस्तो विचार आएन?

उहाँ यी कुरा कसको लागि भन्नुहुन्छ?

उहाँमा विश्‍वास गर!

ब्रिज

उहाँ तिमीहरूको मुक्तिदाता हुनुहुन्छ!

उहाँ तिमीहरूको सर्वशक्तिमान् हुनुहुन्छ!

जाग हेर! जाग हेर! जाग हेर!

गुमाएको समय फेरि कहिल्यै आउँदैन—

कोरस २

याद राख! पछुतो निको पार्ने औषधि हुन्न!

उहाँले तिमीहरूसँग कसरी बोल्नुपर्छ?

के उहाँको वचन तिमीहरूको

होसियारीपूर्ण र बारम्बार विचारको योग्य छैन?

—वचन, खण्ड १। परमेश्‍वरको देखापराइ र काम। “प्रारम्‍भमा ख्रीष्‍टका वाणीहरू, अध्याय ३०” बाट परिमार्जित