लुइस, दक्षिण कोरिया

सर्वशक्तिमान्‌ परमेश्‍वर भन्‍नुहुन्छ: “धेरै मानिसहरूले मैले भनेको कुराको वास्ता नगर्न सक्छन्, तर येशूलाई पछ्याउने हरेक तथाकथित सन्तलाई म अझै भन्छु; जब तिमीहरूले येशू स्वर्गबाट सेतो बादलमा आउनुभएको आफ्नै आँखाले देख्छौ, त्यो धार्मिकताको सूर्य सार्वजनिक रूपमा देखा पर्ने क्षण हुनेछ। सायद त्यो क्षण तेरो निम्ति ठूलो उल्लासको समय हुन सक्छ, तर तैँले येशू स्वर्गबाट ओर्लनुभएको देख्‍ने समय तँ दण्ड भोग्‍नलाई नरक जाने बेला पनि हो भनी जान्‍नुपर्छ। त्यो परमेश्‍वरको व्यवस्थापन योजनाको अन्त्यको समय हुनेछ, र त्यो परमेश्‍वरले असललाई इनाम र दुष्टलाई दण्ड दिने समय हुनेछ। किनकि सत्यताको अभिव्यक्ति मात्र हुँदा मानिसले चिन्हहरू देख्‍नुअघि नै परमेश्‍वरको न्याय अन्त्य भइसकेको हुनेछ। सत्यता स्वीकार गर्नेहरू, चिन्हहरू नखोज्नेहरू र यसरी शुद्ध पारिएकाहरू परमेश्‍वरको सिंहासनसामु फर्केका र सृष्टिकर्ताको अंगालोमा प्रवेश गरेका हुनेछन्। ‘सेतो बादलमा सवार नहुने येशू झुटो ख्रीष्ट हो’ भन्‍ने विश्‍वासमा अड्डी कस्‍नेहरू अनन्त दण्डको भागीदार हुनेछन्, किनभने तिनीहरूले चिन्ह प्रदर्शन गर्नुहने येशूमा मात्र विश्‍वास गर्छन्, तर कठोर न्याय घोषणा गर्नुहुने र साँचो मार्ग र जीवनको निकास दिनुहुने येशूलाई स्वीकार गर्दैनन्। यसकारण, सेतो बादलमा येशूको खुल्लमखुल्ला पुनरागमन हुँदा मात्र उहाँले तिनीहरूलाई निराकरण गर्नुहुनेछ” (वचन, खण्ड १। परमेश्‍वरको देखापराइ र काम। तैँले येशूको आत्मिक शरीरलाई देख्दासम्ममा, परमेश्‍वरले स्वर्ग र पृथ्वीलाई फेरि बनाइसक्‍नुभएको हुनेछ)। प्रभुलाई स्वागत गर्दा विश्‍वासीहरूले गर्ने सबैभन्दा ठूलो गल्ती भनेको बाइबलका शब्दहरूमै टाँसिइरहनु र आफूले कल्पना गरेझैँ उहाँ बादलमा आउनुहुन्छ भनी उहाँलाई पर्खिरहनु हो भनेर सर्वशक्तिमान् परमेश्‍वरका वचनहरूले खुलासा गर्छन्। उहाँ फर्किसक्‍नुभएको छ, उहाँले सत्यताहरूलाई व्यक्त गरिरहनुभएको र आखिरी दिनहरूमा न्यायको काम गरिरहनुभएको छ भनेर सुन्दा पनि तिनीहरूले अनुसन्धान गर्ने वा परमेश्‍वरको आवाज सुन्‍ने कोसिस गर्दैनन्। परिणामस्वरूप, तिनीहरू प्रभुद्वारा स्वर्गको राज्यमा उठाइलगिने मौका गुमाउँछन्। जब मानिसहरूले प्रभु येशू बादलबाट तल आउनुभएको देख्‍ने दिन आउँछ, तब मानवजातिलाई शुद्ध पार्ने र मुक्ति दिने परमेश्‍वरको काम सिद्धिसकेको हुनेछ। अनि, तिनीहरूलाई दण्ड दिइनेछ, र तिनीहरू रोइरहेका र दाँत किटिरहेका हुनेछन्। सत्यतालाई खोजी नगरीकन वा परमेश्‍वरको आवाजलाई नसुनीकन आफ्नै धारणा र कल्पनाहरूमा टाँसिइरहनु अति खतरनाक कुरा हो! यस प्रकारका धारणा र कल्पनाहरूमा अल्झेर बस्दा, मैले झण्डैले प्रभुलाई स्वागत गर्ने मौका गुमाएँ।

म एक घर मण्डलीमा प्रचारकको काम गर्थेँ। सन् १९९६ मा मैले रित्तो महसुस गरेँ, र कुनै भरणपोषण प्राप्त गर्न सकिनँ, त्यसैले म प्रायः अन्य प्रवचनहरू सुन्‍न यात्रा गर्थेँ। एकपल्ट, मैले पूर्वीय ज्योतिले प्रभु येशू देहमा फर्किसक्‍नुभएको छ भनी गवाही दिइरहेको छ, उहाँले सत्यताहरू व्यक्त गरिरहनुभएको छ, आखिरी दिनहरूको न्यायको काम गरिरहनुभएको छ, र धेरै ब्रदर र सिस्टरहरू त्यसमा सामेल भइसक्‍नुभएको छ भनी कसैले भनेको सुनेँ। म एकदमै चकित भएँ र सोचेँ, “प्रभु फर्किसक्‍नुभएको छ? त्यो कसरी सम्भव छ? बाइबलमा लेखिएको छ: ‘ए गालीलका मानिसहरू हो, तिमीहरू किन स्वर्गतिर हेर्दै उभिरहन्छौ? तिमीहरूबाट स्वर्गमा उठाइएका यही येशू, जसरी उहाँ स्वर्ग जानुभएको तिमीहरूले देख्यौ त्यसरी नै आउनुहुनेछ’ (प्रेरित १:११)। प्रभु उहाँको पुनरुत्थानित आत्मिक शरीरमा बादलमा फर्किनुपर्छ, र हामीसमक्ष खुल्लमखुल्ला देखा पर्नुपर्छ। हामीले त्यस्तो कुनै कुरा नदेखेको कारण, उहाँ फर्कनुभएको छ भनी कसैले कसरी भन्‍न सक्छ र? देहमा परमेश्‍वरको न्यायको काम हुने कुरा त झन् कसरी पत्याउने?” त्यसैले, मैले पूर्वीय ज्योतिका प्रवचनहरूलाई कहिल्यै सुन्‍ने वा खोतल्ने काम गरिनँ।

एक दिन, हाम्रो मण्डलीका ब्रदर वेस्टनले एकदुई जना अन्य प्रचारकहरूलाई निम्तो दिए। तिनीहरूका प्रवचनहरूमा पवित्र आत्माको अन्तर्दृष्टि हुन्छ र हामी सबैले केही सिक्‍न सक्छौँ भनी उनले भने। म उत्साहित भएँ र त्यसमा सहभागी हुन अन्य ब्रदर र सिस्टरहरूलाई निम्तो दिएँ। भेलामा, सिस्टर लिला र जोएले बाइबललाई तिनीहरूको सङ्गतिसित जोड्दै व्यवस्थाको युग र अनुग्रहको युगमा परमेश्‍वरको कामको अर्थ र परमेश्‍वरका नाउँहरूको रहस्यमाथि प्रकाश पारे। तिनीहरूले कसरी हामी पाप गर्ने र स्विकार्ने दुष्चक्रमा बाँचिरहेका छौँ, कसरी हामी फोहोरी र भ्रष्ट अनि प्रभुलाई हेर्न अयोग्य छौँ भन्‍ने कुरा गरे। तिनीहरूले के कुरा पनि बताए भने, जब प्रभु आखिरी दिनहरूमा फर्किनुहुन्छ, तब उहाँले मानवजातिको पापी स्वभावको हल गर्न हाम्रो न्याय र शुद्धीकरण गर्नुहुनेछ भनी बाइबलले भविष्यवाणी गरेको छ। अनि, हाम्रो निम्ति पापबाट पूर्ण रूपले मुक्त हुने र स्वर्गको राज्यको लागि योग्य हुने एउटै तरिका त्यही हो। यो त प्रभु येशूले भन्‍नुभएजस्तै हो: “मैले तिमीहरूलाई भन्‍नुपर्ने कुराहरू धेरै छन्, तर अहिले तिमीहरूले ती सहन सक्‍दैनौ। तर, जब उहाँ, अर्थात् सत्यताका आत्मा आउनुहुन्छ, उहाँले तिमीहरूलाई सारा सत्यतामा अगुवाइ गर्नुहुनेछ” (यूहन्‍ना १६:१२-१३)। “किनभने म संसारलाई न्याय गर्न होइन, तर बचाउन आएँ। मलाई इन्कार गर्ने र मेरा वचनहरू नस्विकार्नेलाई न्याय गर्ने एक जना हुनुहुन्छ: मैले बोलेको त्यो वचनले आखिरी दिनमा उसको न्याय गर्नेछ” (यूहन्‍ना १२:४७-४८)। ती सिस्टरहरूको सङ्गति धेरै नै अन्तर्दृष्टिपूर्ण थियो, मैले दश वर्षको विश्‍वासी जीवनमा त्यस्तो कुरा कहिल्यै सुनेको थिइनँ। मैले अझ बढी सुन्‍न आवश्यक थियो, त्यसैले थप सङ्गतिको लागि मैले तिनीहरूलाई घरमा बोलाएँ। एक साँझ, लिलाले सर्वशक्तिमान् परमेश्‍वरका वचनहरू “सात मेघगर्जनको आवाज—राज्यको सुसमाचार सारा ब्रह्माण्डभरि फैलिनेछ भन्‍ने अगमवाणी” को बारेमा कुरा गरिन्। तिनले प्रभु येशू सर्वशक्तिमान् परमेश्‍वर, आखिरी दिनहरूका ख्रीष्टको रूपमा फर्किसक्‍नुभएको छ भनी गवाही दिइन्। विशेष गरी, जब परमेश्‍वरको वचनले, “बिजुली पूर्वदेखि पश्‍चिमसम्म नै चम्किन्छ,” भनी उल्लेख गरेको मैले सुनेँ, तब मैले यो पूर्वीय ज्योति नै हो भन्‍ने कुरा महसुस गरेँ। म स्तब्ध भएँ तर निराश पनि थिएँ। त्यो कसरी हुन सक्ला? मैले वर्षौंसम्म त्यस्ता अन्तर्दृष्टिपूर्ण प्रवचनहरू सुनेको थिइनँ। मैले पवित्र आत्माको काम भेट्टाएँ र अन्त्यमा जीवित पानीको भरणपोषण हासिल गर्न सकेँ भन्‍ने सोचेर म खुसी भएको थिएँ। तर यो पूर्वीय ज्योति होला भनेर मैले कहिल्यै कल्पना गरेको थिइनँ! प्रभु बादलमा फर्कनुहुनेछ भनी बाइबलमा लेखिएको छ, त्यसैले उहाँले हामीलाई सिधै स्वर्गमा लानुपर्छ। कसरी उहाँ देहमा फर्किसक्‍नुभएको छ भनी तिनीहरूले भन्‍न सक्छन्? मैले अर्को वचन सुन्‍न चाहिनँ। मलाई लाग्यो, यदि मैले आफूलाई पथभ्रष्ट हुन दिएँ भने वर्षौंको मेरो विश्‍वासमा मैले सहेको सबै कुरा व्यर्थमा जानेछ। मैले तिनीहरूलाई बाहिर निकाल्न चाहेँ। तर फेरि, तिनीहरूसित दुई हप्ताजति बिताएपछि, मैले तिनीहरूलाई साँच्‍चै राम्रो मानवतामा जीवन जिएको देखेँ। मध्यहिउँदको अति चिसो समय थियो र मध्यरात बितिसकेको थियो। मैले तिनीहरूलाई हतारहतार बाहिर निकाल्नु ज्यादै अमानवीय हुनेछ भन्‍ने महसुस गरेँ। मनभित्र वास्तवमै अन्तर्द्वन्द्व चल्यो। यो एउटा आन्तरिक सङ्घर्षजस्तै थियो—परमेश्‍वरको इच्छा के थियो मलाई थाहा थिएन। मैले आफ्नो ओछ्यानमा फर्कने केही बहाना गरेँ जहाँ मैले प्रभुलाई प्रार्थना गर्न घुँडा टेकेँः “हे प्रभु, यी सिस्टरहरूको सङ्गतिमा साँच्‍चिकै ज्योति छ तर मलाई पथभ्रष्ट भइएला कि भन्‍ने डर छ। म अत्यन्तै अन्योलमा छु। मैले के गर्नुपर्छ मलाई थाहा छैन। प्रभु, मलाई मार्गदर्शन गर्नुहोस्।” प्रार्थना गरिसकेपछि, प्रभु येशूले मानिसहरूलाई प्रेमसहित व्यवहार गर्न सिकाउनुभएको कुरा मैले सम्झेँ। तिनीहरूलाई धपाउने कार्य प्रभुको इच्छासित मेल खाँदैनथ्यो। मैले तिनीहरूलाई बस्‍न दिए पनि, ती दुई सिस्टरहरूको सामना गर्नु मेरो निम्ति ज्यादै भारी थियो। तिनीहरूको सङ्गति अन्तर्दृष्टिपूर्ण थियो र त्यो पवित्र आत्माको कामबाट आएको हो भनी मलाई थाहा थियो तर परमेश्‍वर देहमा फर्किनुभएको छ भन्‍ने तिनीहरूको सङ्गति मेरो आफ्नै धारणासित पटक्‍कै मिल्दैनथ्यो। मनमा एउटा सोच आयो: म तिनीहरूसित प्रश्‍न उठाउँछु, अनि तिनीहरूले के भन्दा रहेछन्, हेर्न सकिहाल्छु नि। त्यसैले, मैले तिनीहरूलाई सोधेँः “प्रभु येशू देहमा फर्किनुभएको छ भनी तपाईंहरू गवाही दिनुहुन्छ। म यसलाई वास्तवमै स्विकार्न सक्दिनँ। बाइबलमा स्पष्टसित यस्तो लेखिएको छ: ‘ए गालीलका मानिसहरू हो, तिमीहरू किन स्वर्गतिर हेर्दै उभिरहन्छौ? तिमीहरूबाट स्वर्गमा उठाइएका यही येशू, जसरी उहाँ स्वर्ग जानुभएको तिमीहरूले देख्यौ त्यसरी नै आउनुहुनेछ’ (प्रेरित १:११)। प्रभु येशूको पुनरुत्थानपछि उहाँको आत्मिक शरीरचाहिँ स्वर्गारोहण भएको हो, त्यसैले उहाँ फर्किनुहुँदा बादलमा उहाँको आत्मिक शरीर नै फर्किनुपर्छ। उहाँ देहमा फर्किनुभएको छ भनी तपाईंहरू कसरी भन्‍न सक्‍नुहुन्छ?”

लिलाले धैर्यपूर्वक उत्तर दिनुभयो, “प्रभु येशू देहमा फर्किनुहुनेबारेमा केही बाइबलीय भविष्यवाणीहरू छन्। प्रभु येशूले भन्‍नुभयो: ‘किनकि जसरी बिजुली पूर्वबाट चम्किँदा पश्‍चिमसम्मै चम्‍किन्‍छ; मानिसको पुत्रको आगमन पनि त्यस्तै हुनेछ’ (मत्ती २४:२७)। ‘तिमीहरू पनि तयार होऊ: किनभने मानिसको पुत्र तिमीहरूले नसोचेको समयमा आउँछ’ (मत्ती २४:४४)। ‘किनभने जसरी बिजुली आकाशमुनिको एउटा भागबाट चम्किँदा, आकाशमुनिको अर्को भागसम्म चम्किन्छ; मानिसको पुत्र पनि उहाँको दिनमा त्यस्तै हुनुहुनेछ। तर सुरूमा उहाँले धेरै कुराहरूको कष्ट भोग्‍नुपर्छ, र यस पुस्ताद्वारा इन्कार गरिनुपर्छ’ (लूका १७:२४-२५)। प्रभु येशूले उहाँका भविष्यवाणीहरूमा उहाँको पुनरागमनबारे बोल्दै थुप्रैचोटि ‘मानिसको पुत्र आउँछ,’ ‘मानिसको पुत्रको आगमन’ र ‘मानिसको पुत्र पनि उहाँको दिनमा’ भनेर उल्लेख गर्नुभयो। ‘मानिसको पुत्र’ भन्‍नाले मानिसबाट जन्मेको र सामान्य मानवता भएको भन्‍ने अर्थ लाग्छ। यदि उहाँ आत्मिक रूपमा हुनुभएको भए उहाँलाई मानिसको पुत्र भनिँदैनथ्यो। यहोवा परमेश्‍वर आत्मिक रूपमा हुनुहुन्थ्यो, त्यसैले उहाँलाई मानिसको पुत्र भन्‍न सकिँदैन। स्वर्गदूतहरू आत्मा हुन्, त्यसैले उनीहरूलाई मानिसको पुत्र भन्‍न सकिँदैन। प्रभु येशूलाई ख्रीष्ट, मानिसको पुत्र भनिन्थ्यो किनभने उहाँ देह हुनुभएका परमेश्‍वरका आत्मा र सामान्य मानवता भएको मानिसको पुत्र हुनुहुन्थ्यो। त्यसैले जब प्रभु येशूले, ‘मानिसको पुत्रको आगमन’ र ‘मानिसको पुत्र आउँछ’ भन्‍नुभयो, यो आखिरी दिनहरूमा देहमा फर्कनुहुने प्रभु येशूलाई सङ्केत गरिएको थियो।”

त्यसपछि जोएले भन्‍नुभयो, “प्रभु येशूले आफ्नै पुनरागमनको बारेमा भविष्यवाणी गर्नुभयो: ‘तर सुरूमा उहाँले धेरै कुराहरूको कष्ट भोग्‍नुपर्छ, र यस पुस्ताद्वारा इन्कार गरिनुपर्छ।’ परमेश्‍वर देखा पर्नुभएको छ र आखिरी दिनहरूमा उहाँले मानिसको पुत्रको रूपमा देहमा आफ्नो काम गर्नुहुन्छ। प्रभु येशू ख्रीष्टझैँ, उहाँ बाहिरबाट सामान्य मानिसको पुत्र जस्तै देखिनुहुन्छ। मानिसहरूले उहाँलाई ख्रीष्टको रूपमा चिन्दैनन् र उहाँलाई साधारण मानिसजस्तो व्यवहार गर्छन्। धार्मिक संसारकाहरू र शैतानको शासनपट्टिकाहरू विशेष गरी आखिरी दिनहरूको ख्रीष्टलाई भर्त्सना र विरोध गर्न एक भएका छन्। यसले ‘तर सुरूमा उहाँले धेरै कुराहरूको कष्ट भोग्‍नुपर्छ, र यस पुस्ताद्वारा इन्कार गरिनुपर्छ’ भन्‍ने प्रभुको भविष्यवाणीलाई एकदमै राम्रोसित पूरा गर्छ। यदि यो मानव विचारजस्तो भएको भए, अनि प्रभु आखिरी दिनहरूमा बादलमा सम्पूर्ण महिमामसाथ देखा पर्नुहुँदै, र सबै मानिसहरूसमक्ष आफूलाई खुल्लमखुल्ला देखाउँदै आत्मिक रूपमा आउनुभएको भए सबैजना भुइँमा घोप्टिँदै र उहाँलाई आराधना गर्दै उहाँको सामु झुक्‍नेथे र कसैले उहाँको विरोध गर्नेथेन। तब कसरी यो अगमवाणी पूरा हुनेथ्यो र?”

यसले मलाई के बुझ्न मदत गर्‍यो भने, यदि आखिरी दिनहरूमा प्रभु आत्मिक रूपमा प्रत्यक्ष प्रकट हुनुभएको भए, उहाँलाई देख्‍ने सबैजना भुइँमा लड्नेथे र कोही पनि उहाँको विरोधमा हुनेथेनन्। तब यो अगमवाणी: “तर सुरूमा उहाँले धेरै कुराहरूको कष्ट भोग्‍नुपर्छ, र यस पुस्ताद्वारा इन्कार गरिनुपर्छ” सम्भवतः पूरा हुन सक्दैनथ्यो। मैले कसरी पूर्वीय ज्योतिले प्रभु येशू फर्किसक्‍नुभएको छ भनेर गवाही दिइरहेको छ जबकि धार्मिक संसारले र चीनियाँ कम्युनिष्ट संसारले चाहिँ विरोध र भर्त्सना गर्न सकेजति सबै गरिरहेको छ भन्‍नेबारेमा सोचेँ। के यसले यस पुस्ताद्वारा प्रभु इन्कारिनुहुने प्रभुको अगमवाणीलाई पूरा गर्दैन र? के सर्वशक्तिमान परमेश्‍वर वास्तवमै फर्कनुभएका प्रभु येशू हुन सक्‍नुहुन्छ त? बाइबलले वास्तवमै मानिसको पुत्रको आगमनबारे अगमवाणी गर्छ तर मैले नबुझेको अझै केही कुराहरू थिए। प्रभु येशूले भन्‍नुभयोः “हेर, उहाँ बादलहरूसहित आउनुहुन्छ; अनि हरेक आँखाले उहाँलाई देख्‍नेछन्, र तिनीहरूले पनि जुनले उहाँलाई घोचे: र उहाँका कारण पृथ्वीका सब सगोत्रीले विलाप गर्नेछन्” (प्रकाश १:७)। यदि प्रभु साँच्‍चै नै मानिसको पुत्रको रूपमा सशरीर फर्कनुभएको भए कसरी यो अगमवाणी पूरा हुन्थ्यो भनी मैले सोचेँ। त्यसैले, मैले मेरो अन्यौलताको बारेमा तिनीहरूलाई बताएँ।

लिलाले यस्तो सङ्गति दिनुभयोः “प्रभु विश्‍वासयोग्य हुनुहुन्छ। उहाँको इच्छाको हरेक वचन पूरा हुनेछ। यो केवल समयको कुरा हो। प्रभुको पुनरागमनको बारेमा थुप्रै बाइबलीय अगमवाणीहरू छन्। उहाँ बादलमा आउनुहुनेबाहेक उहाँ देह बनेर गुप्त रूपमा आउनुहुनेबारेमा पनि अगमवाणीहरू छन्। उदाहरणको निम्ति, प्रभुले भन्‍नुभयो: ‘अनि मध्यरातमा आवाज आयो, हेर, दुलहा आइपुगे; उनलाई भेट्न जाओ’ (मत्ती २५:६)। ‘तर त्यो दिन र घडीका बारेमा न त कुनै मानिसलाई थाहा छ, न त स्वर्गका दूतहरूलाई, न त पुत्रलाई, तर मेरा पितालाई मात्रै थाहा छ’ (मत्ती २४:३६)। अनि प्रकाशको पुस्तकमा एउटा अगमवाणी छ: ‘हेर, म चोरजस्तै आउँछु’ (प्रकाश १६:१५)। उहाँले ‘चोर जस्तै,’ ‘मध्यरातमा आवाज आयो,’ र ‘न त कुनै मानिसलाई थाहा छ’ भन्‍ने अगमवाणीहरूमा उहाँ गुप्त रूपमा फर्कनुहुनेबारेमा कुरा गरिरहनुभएको हो। प्रभु आखिरी दिनहरूमा दुई भिन्‍न प्रकारले फर्किनुहुन्छ। उहाँ मानिसको पुत्रको रूपमा गुप्तमा देहधारण गर्नुहुन्छ, र उहाँ बादलमा खुल्लमखुल्ला पनि आउनुहुन्छ। त्यसको अर्थ, सुरुमा उहाँ सत्यता व्यक्त गर्न र मानवजातिलाई न्याय र शुद्ध गर्न, र विपत्तिहरूपहिले विजेताहरूको एक समूह तयार गर्न देहमा गुप्त रूपले आउनुहुन्छ। देहमा आउनुभएका परमेश्‍वरले गुप्त रूपमा मानवजातिलाई मुक्ति दिने आफ्नो काम सिध्याइसक्‍नुभएपछि, विपत्तिहरू आउनेछन्, अनि उहाँले असललाई इनाम र दुष्टलाई सजाय दिनुहुनेछ। त्यसपछि मात्रै, परमेश्‍वर सबै जाति र मानिसहरूसमक्ष आफैलाई प्रकट गर्दै खुल्लमखुल्ला बादलमा आउनुहुनेछ। त्यति बेला, प्रभु खुल्लमखुल्ला आउनुहुनेसम्बन्धी उहाँका अगमवाणीहरू पूर्ण रूपले पूरा हुनेछन्। सर्वशक्तिमान् परमेश्‍वरको न्यायको काम स्वीकार गर्नेहरू, र आफ्नो भ्रष्ट स्वभावहरूदेखि शुद्ध हुनेहरू सबैलाई परमेश्‍वरद्वारा रक्षा गरिनेछ र विपत्तिहरूदेखि जोगाइनेछ। तिनीहरू परमेश्‍वरको राज्यभित्र प्रवेश गर्नेछन्। तर आखिरी दिनहरूका सर्वशक्तिमान् परमेश्‍वरको कामलाई इन्कार गर्नेहरू, र त्यसलाई विरोध र भर्त्सना गर्न सकेजति सबै गर्नेहरूलाई विपत्तिहरूमा दण्डित गरिनेछ, र तिनीहरूले रुनु र दाह्रा किट्नुपर्नेछ। यसले प्रकाशको पुस्तकको यस अगमवाणीलाई पूरा गर्नेछः ‘हेर, उहाँ बादलहरूसहित आउनुहुन्छ; अनि हरेक आँखाले उहाँलाई देख्‍नेछन्, र तिनीहरूले पनि जुनले उहाँलाई घोचे: र उहाँका कारण पृथ्वीका सब सगोत्रीले विलाप गर्नेछन्’ (प्रकाश १:७)।” त्यसपछि, उनले सर्वशक्तिमान् परमेश्‍वरका वचनहरूको एउटा खण्ड मेरो निम्ति पढिदिइन्ः “धेरै मानिसहरूले मैले भनेको कुराको वास्ता नगर्न सक्छन्, तर येशूलाई पछ्याउने हरेक तथाकथित सन्तलाई म अझै भन्छु; जब तिमीहरूले येशू स्वर्गबाट सेतो बादलमा आउनुभएको आफ्नै आँखाले देख्छौ, त्यो धार्मिकताको सूर्य सार्वजनिक रूपमा देखा पर्ने क्षण हुनेछ। सायद त्यो क्षण तेरो निम्ति ठूलो उल्लासको समय हुन सक्छ, तर तैँले येशू स्वर्गबाट ओर्लनुभएको देख्‍ने समय तँ दण्ड भोग्‍नलाई नरक जाने बेला पनि हो भनी जान्‍नुपर्छ। त्यो परमेश्‍वरको व्यवस्थापन योजनाको अन्त्यको समय हुनेछ, र त्यो परमेश्‍वरले असललाई इनाम र दुष्टलाई दण्ड दिने समय हुनेछ। किनकि सत्यताको अभिव्यक्ति मात्र हुँदा मानिसले चिन्हहरू देख्‍नुअघि नै परमेश्‍वरको न्याय अन्त्य भइसकेको हुनेछ। सत्यता स्वीकार गर्नेहरू, चिन्हहरू नखोज्नेहरू र यसरी शुद्ध पारिएकाहरू परमेश्‍वरको सिंहासनसामु फर्केका र सृष्टिकर्ताको अंगालोमा प्रवेश गरेका हुनेछन्। ‘सेतो बादलमा सवार नहुने येशू झुटो ख्रीष्ट हो’ भन्‍ने विश्‍वासमा अड्डी कस्‍नेहरू अनन्त दण्डको भागीदार हुनेछन्, किनभने तिनीहरूले चिन्ह प्रदर्शन गर्नुहने येशूमा मात्र विश्‍वास गर्छन्, तर कठोर न्याय घोषणा गर्नुहुने र साँचो मार्ग र जीवनको निकास दिनुहुने येशूलाई स्वीकार गर्दैनन्। यसकारण, सेतो बादलमा येशूको खुल्लमखुल्ला पुनरागमन हुँदा मात्र उहाँले तिनीहरूलाई निराकरण गर्नुहुनेछ। तिनीहरू अति हट्ठी, आफैमा अति आत्मविश्‍वासी, अति अहङ्कारी छन्। यस्ता पतितहरूलाई येशूले कसरी इनाम दिन सक्‍नुहुन्छ? सत्यता स्वीकार गर्न सक्‍नेहरूका निम्ति येशूको पुनरागमन ठूलो मुक्ति हो, तर सत्यता स्वीकार गर्न नसक्‍नेहरूका निम्ति यो निन्दाको चिन्ह हो। तिमीहरूले आफ्नै मार्ग चुन्‍नुपर्छ र पवित्र आत्माको निन्दा र सत्यतालाई इन्कार गर्नु हुँदैन। तँ अज्ञानी र अहङ्कारी व्यक्ति हुनुहुँदैन, बरु पवित्र आत्माको मार्गदर्शनप्रति समर्पित हुने, सत्यताको तृष्णा र खोजी गर्ने व्यक्ति हुनुपर्छ; तिमीहरू यसरी मात्र लाभान्वित हुनेछौ” (वचन, खण्ड १। परमेश्‍वरको देखापराइ र काम। तैँले येशूको आत्मिक शरीरलाई देख्दासम्ममा, परमेश्‍वरले स्वर्ग र पृथ्वीलाई फेरि बनाइसक्‍नुभएको हुनेछ)।

एक्‍कासी मेरा आँखाहरू खुले। मैले प्रभुको पुनरागमनको चरणहरू हुँदो रहेछ भन्‍ने बुझेँ। सुरुमा उहाँ देह बन्‍नुहुन्छ, अनि गुप्त रूपमा बोल्नुहुन्छ र काम गर्नुहुन्छ, र त्यसपछि उहाँ सबै मानिसहरूसमक्ष देखा पर्नुहुँदै खुल्लमखुल्ला बादलमा आउनुहुन्छ। मलाई थाहा भयो, मैले आफ्नै धारणा र कल्पनाहरूको कारणले प्रभुको आगमनलाई केवल यी दुईमध्ये पछिल्लो तरिकाबाट चाहिँ हुन्छ भनी सीमा निर्धारण गरिरहेको थिएँ। उहाँ देहमा आउन सक्‍नुहुने सम्भावनै छैन भन्‍ने विचार गलत थियो। म अबउप्रान्त अडान लिइरहन सक्तिनथेँ। मैले प्रभु येशूका यी वचनहरूको बारेमा सोचेँः “किनभने माग्‍ने हरेक व्यक्तिले पाउँछ; र खोज्‍नेले भेट्टाउँछ; अनि ढकढक्याउनेको लागि त्यो खोलिनेछ” (मत्ती ७:८)। अहिले प्रभुको पुनरागमनको सामना गर्दा मसित परमेश्‍वरको डर मान्‍ने हृदय हुनैपर्थ्यो, र प्रभुको इच्छा पूरा गर्न यसलाई गम्भीरतापूर्वक अनुसन्धान गर्नैपर्थ्यो। नत्र त म सायद प्रभुद्वारा बाहिर फ्याँकिन्थेँ होला।

तब, मैले तिनीहरूलाई सोधेँ, “प्रभु फर्कनुहुँदा पहिले गुप्त रूपमा काम गर्न देह बन्‍नुहुने भएकोले, कसरी सर्वशक्तिमान् परमेश्‍वर नै देहमा हुनुभएका परमेश्‍वर, आखिरी दिनहरूका ख्रीष्ट हुनुहुन्छ भनी हामी पक्‍का हुन सक्छौँ?” लिलाले खुसीसाथ भन्‍नुभयो, “देहधारण के हो र हामी परमेश्‍वरलाई कसरी देहमा चिन्‍न सक्छौँ भन्‍नेसम्बन्धी रहस्य र सत्यताहरूलाई हजारौँ वर्षअघि कसैले बुझेका छैनन्। तर अहिले सर्वशक्तिमान् परमेश्‍वरले यी सबै रहस्य र सत्यताहरू हाम्रो लागि खोल्नुभएको छ।” त्यसपछि, तिनले मलाई सर्वशक्तिमान् परमेश्‍वरका वचनहरूका केही अनुच्छेदहरू पढिदिइन्: “‘देहधारण’ भनेको देहमा परमेश्‍वरको देखापराइ हो; परमेश्‍वरले सृष्टि गरिएका मानवजातिको बीचमा देहका स्वरूपमा काम गर्नुहुन्छ। त्यसकारण परमेश्‍वर देहधारी हुनुका लागि, उहाँ सुरुमा देह, सामान्य मानवतासहितको देह हुनुपर्छ; यो सबैभन्दा आधारभूत सर्त हो। वास्तवमा, परमेश्‍वरको देहधारणको तात्पर्य भनेको परमेश्‍वर देहमा जिउनुहुन्छ र काम गर्नुहुन्छ, परमेश्‍वर उहाँको सारमा नै देह बन्नुहुन्छ, मानिस बन्‍नुहुन्छ भन्‍ने हो” (वचन, खण्ड १। परमेश्‍वरको देखापराइ र काम। परमेश्‍वरद्वारा बास गरिएको देहको सार)। “देहधारणको अर्थ परमेश्‍वरका आत्मा देह बन्नुहुन्छ अर्थात् परमेश्‍वर देह बन्नुहुन्छ भन्‍ने हो; देहले गर्ने काम आत्माको काम हो, जुन देहमा प्रकट हुन्छ, देहद्वारा व्यक्त हुन्छ। परमेश्‍वरको देहले बाहेक अरू कसैले पनि देहधारी परमेश्‍वरको सेवकाइलाई पूरा गर्न सक्दैन; अर्थात्, देहधारी परमेश्‍वरको शरीर, यस सामान्य मानवताले मात्रै—अरू कसैले होइन—ईश्‍वरीय कार्यलाई व्यक्त गर्न सक्छ” (वचन, खण्ड १। परमेश्‍वरको देखापराइ र काम। परमेश्‍वरद्वारा बास गरिएको देहको सार)। “देहधारी परमेश्‍वरलाई ख्रीष्‍ट भनिन्छ, र ख्रीष्ट परमेश्‍वरका आत्माले धारण गर्नुभएको देह हुनुहुन्छ। यो देह कुनै पनि देहको मानिसजस्तो छैन। यस भिन्‍नताको कारण के हो भने ख्रीष्‍ट दैहिक हुनुहुन्न, बरुआत्माको देहधारण हुनुहुन्छ। उहाँमा सामान्य मानवता र पूर्ण ईश्‍वरत्व दुवै छ। उहाँको ईश्‍वरत्व कुनै पनि मानिसमा छैन। उहाँको सामान्य मानवताले देहमा हुने उहाँका सबै सामान्य क्रियाकलापहरूलाई कायम राख्छ, र उहाँको ईश्‍वरत्वले परमेश्‍वर स्वयम्‌को कार्य सम्पादन गर्दछ” (वचन, खण्ड १। परमेश्‍वरको देखापराइ र काम। स्वर्गीय पिताको इच्छा पालन गर्नु नै ख्रीष्‍टको सार हो)। “जो देहधारी परमेश्‍वर हुनुहुन्छ, उहाँमा परमेश्‍वरको सार हुनेछ, र जो देहधारी परमेश्‍वर हुनुहुन्छ उहाँसँगपरमेश्‍वरको अभिव्यक्ति हुनेछ। परमेश्‍वर देह बन्नुहुने हुनाले, उहाँले आफूले गर्न चाहेको कार्यलाई ल्याउनुहुनेछ, र परमेश्‍वर देह बन्नुहुने हुनाले, उहाँ जे हुनुहुन्छ त्यो अभिव्यक्त गर्नुहुनेछ, र सत्यतालाई मानिसकहाँ ल्याउन, उसलाई जीवन दिन, र उसका लागि बाटो देखाउन सक्नुहुनेछ। परमेश्‍वरको सार नभएको देह निश्चित रूपमा देहधारी परमेश्‍वर होइन; यसमा कुनै शङ्का छैन। यदि मानिसले यो परमेश्‍वरको देहधारी शरीर हो कि होइन भनी जाँच गर्न चाहन्छ भने, उसले त्यसलाई उहाँले व्यक्त गर्ने स्वभाव र वचनहरूबाट निर्धारित गर्नुपर्दछ। भन्नुको अर्थ के हो भने, यो परमेश्‍वरको देहधारी शरीर हो कि होइन, वा यो साँचो बाटो हो कि होइन भनी पुष्टि गर्न उसले उहाँको सारको आधारमा पहिचान गर्नुपर्छ। त्यसैले, यो देहधारी परमेश्‍वरको शरीर हो कि होइन भनी पहिचान गर्दा, मुख्य कुरा बाहिरी स्वरूपभन्दा बरु, उहाँको सारमा निहित हुन्छ (उहाँको काम, उहाँका वाणीहरू, उहाँको स्वभाव, र अन्य धेरै कुराहरूमा)। यदि मानिसले उहाँको बाहिरी स्वरूपलाई मात्र जाँच्छ, र त्यसको फलस्वरूप उहाँको सारलाई बेवास्ता गर्छ भने, त्यसले मानिस मूर्ख र अज्ञानी छ भन्‍ने देखाउँछ” (वचन, खण्ड १। परमेश्‍वरको देखापराइ र काम। प्रस्तावना)।

सर्वशक्तिमान् परमेश्‍वरका वचनहरू पढिसकेपछि लिलाले आफ्नो सङ्गतिलाई निरन्तरता दिइन्। “ख्रीष्ट देहधारी परमेश्‍वर हुनुहुन्छ। उहाँ देह पहिरनुभएका परमेश्‍वरका आत्मा हुनुहुन्छ जो एक सामान्य व्यक्ति भएर मानिसको माझमा काम गर्दै र वचनहरू बोल्दै हुनुहुन्छ। देहधारी परमेश्‍वर साधारण मानिसझैँ देखिनुहुन्छ, उच्‍च वा असाधारण देखिनुहुन्‍न। उहाँसित सामान्य मानिसको सबै समझ, सोच र भावनाहरू छन्। उहाँले सामान्य मानिसले जस्तै खानुहुन्छ, सुत्‍नुहुन्छ र कपडा पहिरनुहुन्छ, र उहाँ मानिसहरूको माझमा जिउनुहुन्छ, र तिनीहरूसित अन्त्यन्तै वास्तविक तवरमा अन्तरक्रिया गर्नुहुन्छ। तर सामान्य मानवतादेखि पर, उहाँसित ईश्‍वरीय सार पनि छ जुन मानिसहरूसित छैन। त्यसैले, ख्रीष्टले परमेश्‍वरको आफ्नै काम गर्न सक्‍नुहुन्छ। उहाँले पुरानो युगलाई अन्त्य गर्न सक्‍नुहुन्छ र नयाँ युग सुरु गर्न सक्‍नुहुन्छ। उहाँको सार सत्यता, बाटो र जीवन हो। उहाँ सत्यता व्यक्त गर्न सक्‍नुहुन्छ, र मानिसहरूलाई जुनसुकै ठाउँ र जुनसुकै समयमा मार्गदर्शन गर्न र सँभाल्न सक्‍नुहुन्छ—उहाँले अभ्यासको बाटो प्रदान गर्न सक्‍नुहुन्छ। ख्रीष्टले रहस्यहरू पनि खुलासा गर्नुहुन्छ, र उहाँले परमेश्‍वरको स्वभाव, उहाँसित जे छ र उहाँ जे हुनुहुन्छ, अनि उहाँको सर्वशक्तिमान्‌ता र बुद्धि प्रकट गर्नुहुन्छ। ख्रीष्टका वचनहरूले सबै कुरा पूर्ण गर्न सक्छन्। यसो गर्न सक्‍ने कुनै मानव छैन। प्रभु येशू एउटा साधारण मानिसझैँ देखिनुहुन्थ्यो, तर उहाँसित ईश्‍वरीय सार थियो। उहाँको देखापराइ र कामले अनुग्रहको युग सुरु गर्‍यो र व्यवस्थाको युग अन्त्य गर्‍यो। उहाँले सत्यता व्यक्त गर्नुभयो, हामीलाई पश्‍चात्तापको मार्ग दिनुभयो, र हाम्रा पापहरू क्षमा गर्नुभयो। उहाँ सहनशील र धैर्य हुनुहुन्थ्यो, र उहाँले हामीलाई सत्तरीगुणा सातपल्ट क्षमा गर्न भन्‍नुभयो। उहाँले परमेश्‍वरको प्रेमिलोदयालुपन र कृपाको स्वभाव देखाउनुभयो। काम गर्ने क्रममा उहाँले अन्धाहरूलाई निको पार्ने, लङ्गडाहरूलाई हिँड्ने बनाउने, एउटै वचनद्वारा समुद्रलाई शान्त तुल्याउने, मरेकाहरूलाई ब्युँताउने, पाँच रोटी र दुई माछाले ५,००० मानिसहरूको पेट भर्नेजस्ता कैयौँ चिन्ह र आश्‍चर्यकर्महरू देखाउनुभयो। यसले परमेश्‍वरको अख्तियार र शक्तिलाई पूर्ण रूपमा प्रकट गर्‍यो। प्रभु येशूका काम, वचनहरू र उहाँले प्रकट गर्नुभएको स्वभाव उहाँ देहधारी परमेश्‍वर हुनुहुन्छ भन्‍ने कुराको पर्याप्त प्रमाण हुन्। परमेश्‍वरले मात्र सत्यता व्यक्त गर्न, पुरानो युग अन्त्य गर्न, नयाँ युग सुरु गर्न, र परमेश्‍वरको स्वभाव र उहाँको कामको बुद्धि प्रकट गर्न सक्‍नुहुन्छ। ख्रीष्टबाहेक, कसैले पनि सत्यता व्यक्त गर्न, परमेश्‍वरसित जे छ र उहाँ जे हुनुहुन्छ त्यो व्यक्त गर्न वा परमेश्‍वरको आफ्नै कामलाई पूरा गर्न सक्दैन। सर्वशक्तिमान् परमेश्‍वर देहधारी परमेश्‍वर, आखिरी दिनहरूका ख्रीष्ट हुनुहुन्छ कि हुनुनुहुन्‍न भनी हामी यसरी पनि निर्धारण गर्न सक्छौँ। उहाँ कस्तो देखिनुहुन्छ, उहाँ कस्तो परिवारमा जन्मिनुभयो, उहाँको सामाजिक हैसियत के छ, वा उहाँसित कुनै प्रतिष्ठा छ कि छैन भन्‍ने कुरामा यो आधारित हुँदैन। ती कुनै पनि कुराको महत्व हुँदैन। सबैभन्दा महत्वपूर्ण कुरा भनेको सर्वशक्तिमान् परमेश्‍वरको काम र वचनहरूको खोजी र अनुसन्धान गर्नु हो, र यस क्रममा उहाँले सत्यता र परमेश्‍वरको स्वभाव व्यक्त गर्न सक्‍नुहुन्छ कि सक्‍नुहुन्‍न भनेर हेर्नु हो। यदि उहाँले सत्यता र परमेश्‍वरको स्वभाव व्यक्त गर्नुहुन्छ, यदि उहाँले मानवजातिलाई मुक्ति दिने काम गर्नुहुन्छ भने, उहाँ कुनै विशेष हैसियत वा शक्ति नभएको र धेरै साधारण देखिनुभए तापनि, र मानिसहरूको भत्सर्ना र तिरष्कारको बावजूद पनि, उहाँ देहधारी परमेश्‍वर हुनुहुन्छ। उहाँ ख्रीष्ट हुनुहुन्छ।”

उहाँको सङ्गतिद्वारा, देहधारी परमेश्‍वरले सत्यतालाई व्यक्त गर्न र परमेश्‍वरको काम गर्न सक्‍नुहुन्छ भन्‍ने कुरा मैले अझ राम्रोसित बुझेँ। कुनै व्यक्ति ख्रीष्ट हुन् कि होइनन् भन्‍ने कुरा निर्धारण गर्ने त्यही नै एउटै आधार हो। जोएले सङ्गतिलाई निरन्तरता दिइन्ः “सर्वशक्तिमान् परमेश्‍वर देहधारी परमेश्‍वर हुनुहुन्छ कि हुनुहुन्‍न भन्‍ने कुरा पुष्टि गर्न हामीले रूप मात्र हेर्न सक्दैनौँ। हामीले उहाँका वचनहरू, उहाँको काम अनि उहाँले व्यक्त गर्नुहुने स्वभावबाट हामी निश्‍चित हुनुपर्छ। आखिरी दिनहरूमा, सर्वशक्तिमान् परमेश्‍वरले सत्यताहरू व्यक्त गरिरहनुभएको छ र प्रभु येशूको छुटकाराको कामको जगमाथि परमेश्‍वरको घरबाट सुरु गरेर न्यायको काम गरिरहनुभएको छ। उहाँले अनुग्रहको युगको अन्त्य र राज्यको युगको आरम्भ गर्नुभएको छ। सर्वशक्तिमान् परमेश्‍वरले करोडौँ वचनहरू बोल्नुभएको छ। उहाँले परमेश्‍वरको ६,००० वर्षे व्यवस्थापन योजनाको रहस्य, उहाँको कामका तीन चरणहरूको रहस्य, परमेश्‍वरको देहधारणको रहस्य, र बाइबलको भित्री कथा उजागर गर्नुभएको छ। शैतानले कसरी मानवजातिलाई भ्रष्ट पार्छ, परमेश्‍वरले कसरी मानवजातिलाई मुक्ति दिनुहुन्छ, आखिरी दिनहरूमा परमेश्‍वरले कसरी न्याय र शुद्धीकरणको काम गर्नुहुन्छ, उहाँले कसरी मानिसहरूलाई तिनीहरूका प्रकारअनुसार वर्गाीकरण गर्नुहुन्छ र मानिसहरूको अन्त्य र गन्तव्य निर्धारण गर्नुहुन्छ, आदि इत्यादिजस्ता धेरै कुराहरू परमेश्‍वरले खुलासा गर्नुभएको छ। सर्वशक्तिमान् परमेश्‍वरले मूलभूत रूपमा धर्मी रहेको उहाँको स्वभावलाई व्यक्त गर्नुहुन्छ, र यस क्रममा परमेश्‍वरको विरोध गर्ने हाम्रो शैतानी प्रकृति र हाम्रा भ्रष्ट स्वभावहरूको न्याय र खुलासा गर्नुहुन्छ। उहाँले हामीलाई पाप त्याग्‍ने र शुद्ध हुने बाटो पनि देखाउनुहुन्छ।” जोएले परमेश्‍वरका वचनहरूद्वारा उनीमाथि न्याय र सजाय हुँदाको उनको अनुभवको बारेमा पनि सङ्गति गरिन्। तिनले भनिन्, “परमेश्‍वरको वचनहरूद्वारा मलाई न्याय, सजाय, जाँच, शोधन, र निराकरण नगरिएसम्म मैले आफू कति अहङ्कारी, स्वार्थी र धूर्त रहेछु भनेर देखिनँ। मसित विश्‍वास थियो र मैले आफैलाई परमेश्‍वरको निम्ति खर्चिएँ, तर आफ्नो शैतानी स्वभावको कारणले मैले अझै पनि हरसमय पाप र परमेश्‍वरको विरोध गरिरहेँ। उदाहरणको निम्ति, मलाई सधैँ आफ्नो प्रदर्शन गर्न र मानिसहरूलाई मेरो आदर गर्न लगाउन मन पर्थ्यो। मैले दम्भपूर्वक अरूलाई गाली गर्थेँ र तिनीहरूलाई मैले भनेको कुरा गर्न लगाउँथेँ। मैले आफ्नो नाउँ र हैसियत जोगाउन अरूसित झूट बोलेँ र छल गरेँ। भन्दै जाने हो भने सूची अझै लामो हुन्छ। परमेश्‍वरका वचनहरूको न्याय र सजायमार्फत, मैले आफूलाई आफ्नो शैतानी स्वभावद्वारा बाँचिरहेको र ममा थोरै पनि मानव रूप नभएको देखेँ। मैले उहाँको धर्मी स्वभावले कुनै उल्लङ्घन सहँदैन भन्‍ने कुरा पनि महसुस गरेँ, र मैले मेरो हृदयमा उहाँको केही डर पनि मान्‍न थालेँ। मभित्र केही अफसोस् र आत्मघृणा पनि जाग्‍न थाल्यो र म आफ्नो शैतानी स्वभावलाई हल गर्न र परमेश्‍वरमा साँचो प्रकारले पश्‍चात्ताप गर्नको लागि सत्यता अभ्यास गर्ने कुरामा केन्द्रित हुन थालेँ। मेरो भ्रष्ट स्वभावमा केही क्रमिक परिवर्तन आयो। सर्वशक्तिमान् परमेश्‍वरको काम र वचनहरूका उपलब्धिहरू उहाँ देहधारी परमेश्‍वर, आखिरी दिनहरूका ख्रीष्ट हुनुहुन्छ भनी निश्‍चित हुन पर्याप्त छन्।”

ती सिस्टरहरूको सङ्गतिले मेरो हृदयलाई प्रज्‍वलित गरायो। मानिसको पुत्रको देखापराइ पुष्टि गर्ने र उहाँ देहधारी ख्रीष्ट हुनुहुन्छ भनी पुष्टि गर्ने मुख्य कुरा उहाँले परमेश्‍वरका वचनहरू र स्वभाव व्यक्त गर्न सक्‍नुहुन्छ कि हुन्‍न र उहाँले पुरानो युगको अन्त्य र नयाँ युगको सुरुवात गर्ने काम गर्न सक्‍नुहुन्छ कि हुन्‍न भनी हेर्नु हो। सर्वशक्तिमान् परमेश्‍वरले धेरै सत्यताहरू व्यक्त गर्नुभएको छ र मानवजातिलाई न्याय गर्ने र शुद्ध पार्ने काम गरिरहनुभएको छ। उहाँले राज्यको युग सुरु र अनुग्रहको युग अन्त्य गर्नुभएको छ। निश्‍चय नै, त्यसको अर्थ उहाँ ख्रीष्ट, प्रभुको पुनरागमन हुनुहुन्छ! मैले सत्यता पहिले कहिल्यै बुझिनँ। मैले त बस प्रभु आफ्नो आत्मिक रूपमा बादलमा आउनुहुन्छ र विश्‍वासीहरूलाई सिधै स्वर्गको राज्यमा लिएर जानुहुन्छ भनी अन्धाधुन्ध प्रतीक्षा गरेँ, त्यसैले मैले उहाँ फर्किसक्‍नुभएको छ भनी सुन्दा सोबारे खोजी वा अनुसन्धान गर्ने कोसिस गरिनँ। मैले झण्डैले प्रभुसित पुनर्मिलन हुने अवसर गुमाएँ। म कति मूर्ख थिएँ!

त्यसपछि, मैले उत्सुकतापूर्वक परमेश्‍वरका वचनहरू पढेँ। मैले पहिले कहिल्यै नबुझेका थुप्रै सत्यता र रहस्यहरू थाहा पाएँ, र सर्वशक्तिमान् परमेश्‍वर नै फर्किनुभएका प्रभु येशू हुनुहुन्छ भनी पूर्ण रूपले निश्‍चित भएँ! मैले मेरो सञ्‍जालभित्र रहेका १०० भन्दा बढी ब्रदर र सिस्टरहरूसित आखिरी दिनहरूका सर्वशक्तिमान् परमेश्‍वरको कामको बारेमा बताएँ। उहाँका वचनहरू र उहाँको आवाज सुन्दा, तिनीहरूले आनान्दको आँशु झारे। तिनीहरू सर्वशक्तिमान् परमेश्‍वरमा फर्किए र आखिरी दिनहरूको उहाँको कामलाई स्वीकार गरे, र थुमाको भोजमा सहभागी भए!