परमेश्‍वर देखा पर्नुले उहाँ स्वयम्को व्यक्तित्वमा उहाँको

काम गर्नको निम्ति पृथ्वीमा उहाँको आगमनलाई संकेत गर्दछ।

उहाँको आफ्नै पहिचान र स्वभावको साथमा,

र उहाँलाई सहज हुने मार्गमा,

उहाँ मानिसहरूको बीचमा युगको सुरुवात गर्ने र युगको अन्त गर्ने काम गर्न ओर्ली आउनुहुन्छ।

यस्तो प्रकारले देखा पर्नु चाहिँ एक प्रकारको समारोह होइन।

यो चिन्ह, तस्विर,

अचम्मको काम, अथवा कुनै किसिमको ठूलो दर्शन,

र अझ कम यो कुनै प्रकारको धार्मिक प्रक्रिया होइन।

यो जो-कसैले पनि छुन र हेर्न सक्ने वास्तविक र यथार्थ तथ्य हो।

यस्तो प्रकारले देखा पर्नु चाहिँ गतिहरूको माध्यमबाट पार हुनको लागि

अथवा कुनै छोटो समयको उपक्रमको निम्ति होइन;

बरु, यो उहाँको व्यवस्थापन योजनाको कामको चरणको निम्ति हो।

परमेश्‍वर देखा पर्ने घटना जहिले पनि अर्थपूर्ण हुन्छ

र यसले सँधै उहाँको व्यवस्थापनको योजनासँग केही सम्बन्ध वहन गर्दछ।

यहाँ भनिएको “देखा पर्नु” त्यो “देखा पर्नु” भन्दा पूर्ण रूपले भिन्न छ

जसमा परमेश्‍वरले मानिसलाई अगुवाई गर्नुहुन्छ, डोर्याउनुहुन्छ र ज्योति दिनुहुन्छ।

प्रत्येक चोटि उहाँले आफैलाई प्रकट गर्नुहुँदा परमेश्‍वरले उहाँको महान कामको चरणलाई अघि बढाउनुहुन्छ।

यो कार्य चाहिँ अरू कुनै युगको भन्दा भिन्न छ।

यो मानिसको निम्ति अकल्पनीय छ र मानिसले कहिल्यै अनुभव गरेको छैन।

यो काम नयाँ युगलाई सुरुवात गर्ने र पुरानो युगलाई अन्त्य गर्ने काम हो,

र यो मानवजातिको मुक्तिको निम्ति कामको नयाँ र सुधारिएको रूप हो;

अझ बढी, यो मानवजातिलाई नयाँ युगमा ल्याउने काम हो।

परमेश्‍वर देखा पर्नुले यही कुरालाई दर्साउँछ।

— “थुमालाई पछ्याउनुहोस् र नयाँ गीतहरू गाउनुहोस्” बाट