By Tian Yuan

सम्पादकको नोट: प्रकाशको अध्याय २२ मा, यसलाई केही पटक भविष्यवाणी गरिएको छ, “म चाँडै आउँछु।” यो निश्चित छ कि प्रभुमा साँचो विश्वास राख्ने प्रत्येक दाजुभाइ र दिदीबहिनीहरूले फर्केका प्रभु येशूलाई ग्रहण गर्न र उहाँसँग विवाह भोजमा खाना खाने आशा राख्दछन्। त्यसोभए, फर्केका प्रभुलाई ग्रहण गर्न तयार हुन हामीले के गर्नुपर्छ? उत्तर पत्ता लगाउनको लागि निम्न कुरा पढ्नुहोस्।

के पास्टर र एल्डरहरूलाई प्रभुको पुनरागमन प्रकट गरिनेछ?

हालसालैका वर्षहरूमा, विश्‍वभरि प्रकोपहरू झन् झन् गम्भिर हुँदै गइरहेका छन्, धेरै चिह्न र लक्षणहरू निकट अनुक्रममा देखा परेका छन्, र प्रभुको पुनरागमनको भविष्यवाणी गर्ने अगमवाणीहरू अनिवार्य रूपमा सबै पूरा भएका छन्। प्रभुमा साँचो विश्वास राख्ने थुप्रै दाजुभाइ र दिदीबहिनीहरूलाई लाग्छ कि उहाँ एकदमै पक्कै फर्केर आउनुभएको हुन सक्छ। तर उहाँ कहाँ देखा पर्नुहुन्छ? सत्यको तिर्सना र खोजी गर्ने धेरैले परमेश्‍वरको पाइलाहरू खोज्न शुरू गरेका छन्। यद्यपि त्यहाँ केही दाजुभाइ र दिदीबहिनीहरू छन् जसले भन्छन्, “पास्टर र एल्डरहरूले धेरै वर्षदेखि प्रभुमा विश्वास गर्दछन्, बाइबलसँग परिचित छन्, प्रभुको निम्ति त्यागिएका, समर्पित भएका, श्रम गरेका, र काम गरेका छन्, धेरै कष्ट भोगेका छन् र उच्च मूल्य तिरेका छन्। जब प्रभु फर्कनुहुन्छ, तब निश्चय नै उहाँले आफैलाई तिनीहरूसामु प्रकट गर्नुहुनेछ, तर प्रभुले तिनीहरूसामु आफूलाई प्रकट गर्नुभएको छैन, त्यसोभए कसरी सम्भवतः उहाँ फर्कनुभयो होला र? पास्टर र एल्डरहरूले हामीलाई खोज्न र अनुसन्धान गर्न भनेका छैनन्, त्यसैले हामीले गर्नुपर्ने भनेको हाम्रो मण्डलीहरूमा रहनु र प्रभुले पास्टर र एल्डरहरूसामु उहाँ स्वयमलाई गर्ने प्रकट प्रतीक्षा गर्नु हो। जब समय आउँदछ, हामी निश्चित रूपमा फर्केका प्रभुलाई प्राप्त गर्न सक्षम हुनेछौं।”

दाजुभाइ र दिदीबहिनीहरू, हामीले सोच्न सक्दछौं कि किनभने पास्टर र एल्डरहरूले प्रभुमा लामो समयदेखि विश्वास गरेका छन्, बाइबलसँग परिचित छन्, र प्रभुको निम्ति धेरै काम गरेका र कष्टहरू भोगेका छन्, जब उहाँ आउनुहुन्छ तब उहाँले स्वयमलाई तिनीहरूसामु प्रकट गर्नुहुनेछ, तर के प्रभुको वचनमा त्यो दृष्टिकोणको कुनै आधार छ? के यो परमेश्‍वरको कामको तथ्यहरूसँग मिल्छ? बाइबलसँग परिचित दाजुभाइ र दिदीबहिनीहरूलाई यो कुरा थाह छ कि न त यहोवा न प्रभु येशूले नै यस्तो कुरा बोल्नुभएको छ र कुनै लामो समयसम्म परमेश्‍वरमा विश्वास गरेको, बारम्बार बाइबल पढेको वा कामको दुःखकष्ट भोगेकोले गर्दा परमेश्‍वरले कसैलाई पनि कहिल्यै प्रकाश दिनुभएको छैन। जसरी जब प्रभु येशू देखा पर्नुभयो र काम गर्नुभयो, त्यसबेला यहूदी धर्मका मुख्य पुजाहारीहरू, शास्त्रीहरू र फरिसीहरूले पुस्तौंसम्म परमेश्‍वरमा विश्वास गरे, धर्मशास्त्रलाई हृदयको गहिराइबाटै जान्दथे, वर्षौंसम्म मन्दिरमा परमेश्‍वरको सेवा गरेका थिए र पृथ्वीको टाढा-टाढाको कुनासम्म यहोवाको व्यवस्था प्रचार गर्न यात्रा गरेका थिए। अन्य व्यक्तिहरूका लागि, तिनीहरू परमेश्‍वरका प्रकाशनहरू प्राप्त गर्न सबैभन्दा योग्य थिए जस्तो देखिन्छ, तर के प्रभु येशूले स्वयमलाई तिनीहरूकहाँ प्रकट गर्नुभयो? अहँ! उहाँले आधिकारिक रूपमा बोल्न र काम गर्न शुरू गरेदेखि नै उहाँको मृत्यु, पुनरूत्थान, र स्वर्गमा हुने आरोहणपछि, यहूदी धर्मका अगुवाहरूमध्ये कसैकहाँ एकपटक पनि स्वयमलाई कहिलै प्रकट गर्नुभएन। यसबाट हामी यो देख्न सक्दछौं कि बाइबलसँग परिचित र उहाँको लागि श्रम र काम गर्नेहरूकहाँ प्रभुले स्वयमलाई प्रकट गर्नुहुन्न भन्ने कुरा सत्यको साथ पटक्कै मेल खाँदैन, न त यो परमेश्‍वरको कार्यको तथ्यसँग मेल खान्छ। यो विशुद्ध रूपमा मानव धारणा र कल्पनाहरूमा आधारित छ।

के परमेश्‍वरले उहाँ काम गर्न आउनुहुँदा स्वयमलाई मानिसकहाँ प्रकट गर्नुहुनेछ?

सायद केही दाजुभाइ र दिदीबहिनीहरूले सोध्न सक्छन्, “यदि ‘प्रभुले स्वयमलाई पास्टर र एल्डरहरूसामु प्रकट गर्नुहुन्छ’ भन्ने हाम्रो दृष्टिकोण गलत छ भने, फेरि प्रभु फर्कनुहुँदा उहाँले कस्तो प्रकारको व्यक्तिहरूकहाँ स्वयमलाई प्रकट गर्नुहुनेछ?”

वास्तवमा, प्रभुले स्वयमलाई कसैकहाँ प्रकट गर्नुहुनेछैन, जुनचाहिँ हामीले परमेश्‍वरको विगतको कार्यबाट देख्न सक्ने तथ्य हो। जब प्रभु येशू देखा पर्नुभयो र काम गर्नुभयो, उहाँको कुनै पनि चेलाहरू जस्तो कि पत्रुस, मति, याकुब, यूहन्ना, नथानेल, वा सामरी स्त्री समेतले प्रभुले स्वयमलाई तिनीहरूकहाँ प्रकट गर्नुभएपछि पछ्याउने निर्णय गरेन। उनीहरूले प्रभु येशूका उपदेशहरू सुने, उहाँका आश्चर्यकर्म र कामहरू देखे, नम्रतापूर्वक खोज्ने निर्णय गरे, र तत्पश्चात् उहाँको वचन र कार्यहरूबाट प्रभु येशू आउनेवाला मसीह हुनुहुन्छ भनेर निधो गरे। प्रभु येशूलाई केही समय पछ्याएपछि, उहाँको वचन र कामहरूमा अख्तियार र शक्ति देखेपछि, प्रभुसँग जे छ र उहाँ जे हुनुहुन्छ ती सबै अरू कोहीसँग छैन भनेर देखेपछि, र त्यसपछि पवित्र आत्माको ज्ञान प्राप्त गरेपछि,पत्रुसले मात्र भन्न सके, “तपाईं जीवित परमेश्‍वरको पुत्र, ख्रीष्ट हुनुहुन्छ” (मत्ती १६:१६)। त्यसपछि मात्र उनले प्रभु येशू नै ख्रीष्ट हुनुहुन्छ भनेर चिन्न सके।

तथापि, यहूदी धर्मगुरूहरू सबैले विश्वास गरे कि तिनीहरूले वर्षौंसम्म यहोवाको सेवा गरेको, परमेश्‍वरमा विश्वास गरेको समयको आधारमा, भोगेका दुःखकष्टको मात्रा र तिनीहरूले तिरेको मूल्यको कारणले तिनीहरू प्रभुको प्रकाश प्राप्त गर्न सबैभन्दा योग्य थिए, तर प्रभु येशूले स्वयमलाई कहिल्यै तिनीहरूकहाँ प्रकट गर्नुभएन, र यसको सट्टा पश्चातापको बाटो प्रचार गर्न वचनहरू व्यक्त गर्नुभयो। यहूदी धर्मगुरूहरूले उहाँका वचनहरू र कामसँग अख्तियार र शक्ति छ भनेर देखे, तर तिनीहरूले खोजी वा अनुसन्धान गरेनन्। यसको सट्टा, तिनीहरूको अहंकारी स्वभावको लागि धन्यवाद, उनीहरू हठी भई उनीहरूको आफ्नै धारणा र कल्पनाहरूमा लागिरहे, बाइबलको पुरानो नियमलाई नाघेको कारण प्रभुको वचन र कामको निन्दा र न्याय गरे र त्यस तथ्यको आधारमा, उनीहरूले प्रभु येशू स्वयम् परमेश्‍वर हुनुहुन्छ भन्ने कुरालाई इन्कार गरे। सत्यलाई घृणा गर्ने र अनिच्छुक हुने आफ्नो प्रकृति बाहेक, जब यहूदी धर्ममा अझै विश्वासीहरू प्रभु येशूको उपदेश सुनिरहेका र उहाँलाई पछ्याइरहेका थिए भनेर तिनीहरूले देखे, आफ्नै प्रतिष्ठा र जीविकाको रक्षा गर्न, तिनीहरूले क्रूरतासाथ त्यसको प्रतिरोध गरे, उहाँलाई निन्दा गर्न र ईश्‍वरनिन्दा गर्न सबै प्रकारका अफवाहहरूको बनावटी कुरा बनाए, र अन्तमा रोमी सरकारसँग मिलेर उहाँलाई क्रूसमा टाँग्न लगाए जसबाट तिनीहरूले परमेश्‍वरको स्वभावलाई चोट पुर्याए, जसको निम्ति उनीहरूलाई परमेश्‍वरले श्राप दिनुभयो र सजाय दिनुभयो।

परमेश्‍वरको वचनले भन्दछ, “परमेश्‍वरको काम जस्तोसुकै नयाँ होस् यसलाई अगमवाणीहरूले पुष्टि गर्नुपर्छ र यस्ता कार्यको हरेक चरणमा साँचो हृदयले पछ्याउनेहरूलाई प्रकाशहरू पनि प्रकट गरिनु नै पर्छ, नत्र यस्तो काम परमेश्‍वरको काम हुन सक्दैन भनी विश्‍वास गर्नेहरू त अझै धेरै छन्। परमेश्‍वरलाई चिन्नु मानिसको निम्ति सजिलो काम होइन। मानिसको निरर्थक हृदयको अतिरिक्त स्व-महत्त्व र स्व-अहङ्कार भएको उसको विद्रोही स्वभावलाई लिँदा उसलाई परमेश्‍वरको नयाँ कामलाई स्वीकार गर्नु अझ धेरै कठिन हुन्छ। मानिसले न त परमेश्‍वरको नयाँ कामलाई सावधानीपूर्वक विचार गर्छ, न यसलाई नम्रतासँग स्वीकार गर्छ; बरु, उसले परमेश्‍वरबाट प्रकाश र मार्गदर्शनको प्रतीक्षा गर्ने क्रममा उसले घृणाको धारणा अङ्गीकार गर्छ। के यो परमेश्‍वरको विरुद्ध विद्रोह गर्ने र उहाँको विरोध गर्नेहरूको आचरण होइन र? यस्ता मानिसहरूले परमेश्‍वरको स्वीकृति कसरी प्राप्‍त गर्न सक्छन्?” (“आफ्ना धारणाहरूमा परमेश्‍वरलाई सीमित गर्नेले परमेश्‍वरको प्रकाश कसरी प्राप्‍त गर्न सक्छ?”)।

परमेश्‍वरका वचनहरूले हामीलाई स्पष्ट रूपमा बताउँदछ कि परमेश्‍वरको कामलाई कसैले पनि सीमित गर्न सक्दैन। परमेश्‍वरले आफूले चाहेको जस्तोसुकै तरिकाले काम गर्नुहुन्छ, त्यसैले यदि हामीले परमेश्‍वरले स्वयमलाई हामीसामु प्रकट गर्नुपर्दछ, उहाँले हाम्रो सहमति प्राप्त गर्नुपर्दछ भनी माग गर्दछौं भने, के यो केवल अत्यधिक अहंकार, आत्म-महत्व र तर्कहीनता होइन र? परमेश्‍वरका वचनहरू र उहाँको कामका तथ्यहरूबाट, हामी देख्न सक्छौं कि परमेश्‍वरले कसैलाई पनि उहाँले आफैलाई तिनीहरूकहाँ प्रकट गरेर उहाँमाथि विश्वास गर्ने वा उहाँलाई पछ्याउने बनाउनुहुन्न। परमेश्‍वरले केवल आफ्नो काम पूरा गर्न सत्य व्यक्त गर्नुहुन्छ, र मानिसहरूलाई उहाँको वचन र कामहरूमार्फत उहाँलाई चिन्न र पछ्याउन लाउनुहुन्छ। जो कोहीले नम्रतापूर्वक सत्यको खोजी र तिर्सना गर्दछ, र परमेश्‍वरको आवाज सुन्दछ, उसले यसलाई उहाँको वचन र कामहरूमार्फत पहिचान गर्न, थुमाको पाइला पछ्याउन, र परमेश्‍वरको मुक्ति प्राप्त गर्न सक्छ। जसका प्रकृति अहंकारी र आत्म-महत्वपूर्ण छन्, जसले सत्यलाई प्रेम गर्दैनन्, जसले हृदयमा परमेश्‍वरको डर मान्दैनन्, र उहाँले आफैलाई तिनीहरूकहाँ प्रकट गरोस् भनेर केवल प्रभुको प्रतीक्षा गर्दछन्, यदि तिनीहरूले परमेश्‍वरको आवाज सुन्दछन् भने पनि, यसलाई यस्तै रूपमा पहिचान गर्न असमर्थ हुनेछन्, र अन्तमा, किनकि तिनीहरूले परमेश्‍वरको कार्यको विरोध गर्दछन्, परमेश्‍वरले त्याग्नुहुनेछ र सजाय दिनुहुनेछ।

आखिरी दिनहरूमा आनन्दसाथ प्रभुको पुनरागमनलाई ग्रहण गर्ने मार्ग

आखिरी दिनहरूमा, प्रभुलाई ग्रहण गर्न र विवाह भोजमा उहाँसँगै खाना खान हामीले के गर्नुपर्छ? पहिले यस प्रश्नलाई सम्बोधन गर्ने धेरै बाइबल पदहरू हेरौं।

“मैले तिमीहरूलाई भन्‍नुपर्ने कुराहरू धेरै छन्, तर अहिले तिमीहरूले ती सहन सक्‍दैनौ। तैपनि, जब उहाँ, अर्थात् सत्यका आत्मा आउनुहुन्छ, उहाँले तिमीहरूलाई सारा सत्यतामा अगुवाइ गर्नुहुनेछ: किनभने उहाँ आफ्‍नो तर्फबाट बोल्‍नुहुनेछैन; तर उहाँले जे सुन्‍नुहुन्‍छ उहाँले त्यही बोल्‍नुहुनेछ: र उहाँले तिमीहरूले आउनेवाला कुराहरू देखाउनुहुनेछ” (यूहन्‍ना १६:१२-१३)।

“मेरो भेडाले मेरो सोर सुन्छ, र म तिनीहरूलाई चिन्छु र तिनीहरूले मलाई पछ्याउँछन्” (यूहन्‍ना १०:२७)।

“अनि मध्यरातमा आवाज आयो, हेर, दुलहा आइपुगे; उनलाई भेट्न जाओ” (मत्ती २५:६)।

“हेर, म ढोकामा खडा हुन्छु र ढक्‍ढकाउँछु: यदि कसैले मेरो स्वर सुन्‍छ र ढोका खोल्‍छ भने, म उसकहाँ भित्र आउनेछु र म उसँग खानपान गर्नेछु र उसले मसँग खानपान गर्नेछ” (प्रकाश ३:२०)।

“आत्माले मण्डलीहरूलाई के भन्‍नुहुन्छ सो, कान हुनेले सुनोस्” (प्रकाश २:७)।

परमेश्‍वरको वचनले प्रस्टै बताउँछ कि आखिरी दिनहरूमा, उहाँ हामीलाई सबै सत्य बुझ्न र प्राप्त गर्न डोर्याउने अझ बढी वचनहरू बोल्न फर्किआउनुहुनेछ। आखिरी दिनहरूमा, जब प्रभु फर्कनुहुन्छ, बोलेर उहाँले हाम्रो ढोका ढकढक्याउनुहुनेछ। यदि हामीले प्रभुको पुनरागमनको अन्य प्रचारहरू सुनेका छौं भने, हामीले सक्रिय रूपमा खोजी र अनुसन्धान गर्नुपर्नेछ र हामीले परमेश्‍वरको आवाज चिनेपछि, हामी यसलाई स्वीकार्न र पछ्याउन सक्षम हुनेछौं। जसले यो गर्न सक्दछन् तिनीहरू बुद्धिमान् कन्याहरू हुन्, जसले प्रभुको पाइला पछ्याउँदछन् र विवाह भोजमा उहाँसँगै भोज खान्छन्। यो स्पष्ट छ कि हामी परमेश्‍वरको पाइला पछ्याउन र प्रभुको पुनरागमन प्राप्त गर्न सक्षम छौं कि छैनौं भन्ने कुञ्जी यो हो कि हामी विनम्रतापूर्वक सत्यको खोजी गर्न सक्षम छौं कि छैनौं, बुद्धिमती कन्याहरू हुन सक्छौं कि सक्दैनौं, र परमेश्‍वरको सोर सुन्न सक्षम छौं कि छैनौं।

त्यसोभए, हामी कसरी परमेश्‍वरको आवाज चिन्न सक्छौं? परमेश्‍वरको आवाज सुन्नको लागि यसलाई हाम्रो आत्माको साथ संवेदनाको आवश्यकता पर्छ, वा यो भनाइ जस्तो छ, “जब प्राण चल्छ, हृदयले जान्दछ।” परमेश्‍वरको वचन सत्य हो, यसमा अधिकार र शक्ति छ, यो कुनै पनि व्यक्तिले बोल्न सक्दैन, र हृदय र आत्मा भएका व्यक्तिले यी चीजहरू बुझ्न पूर्ण रूपमा सक्षम छन्। मलाई विश्वास छ कि हामी सबैले त्यस्तै भावना र अनुभवहरू पाएका छौं जब हामी यहोवा र प्रभु येशूका वचनहरू पढ्छौं। हरेक नयाँ युगमा परमेश्‍वरले सुरूवात गर्नुहुँदा, उहाँ नयाँ चरणको काम गर्न आउनुहुन्छ। भविष्यवक्ताहरूको विपरीत, जसले विशेष उद्देश्यका लागि परमेश्‍वरका प्रकाशहरू पाउँछन्, उहाँको वचनको केही खण्डहरू फैलाउँछन् र समाप्त हुन्छन्, परमेश्‍वरले धेरै वचनहरू बोल्नुहुन्छ, धेरै सत्यलाई व्यक्त गर्नुहुन्छ, मानिसहरूलाई जीवन प्रदान गर्नुहुन्छ, नयाँ युगको अभ्यासका मार्गहरू औंल्याउनुहुन्छ, रहस्यहरू प्रकट गर्नुहुन्छ, र भ्रष्ट मानवजातिको आवश्यकताको आधारमा भविष्यवाणीहरू गर्नुहुन्छ। साथै, परमेश्‍वर सृष्टिको प्रभु हुनुहुन्छ, उहाँ मानिसहरूको हृदय अवलोकन गर्नुहुन्छ, हाम्रो भ्रष्ट प्रकृति देख्नुहुन्छ र हाम्रो हृदयमा लुकेका भ्रष्टतालाई उदाङ्गो पार्न सक्नुहुन्छ। यी सबै परमेश्‍वरको वचनको विशेष विशेषताहरू हुन्। जसरी प्रभु येशू आउनुभएपछि उहाँले व्यवस्थाको आधारमा छुटकाराको थप काम गर्नुभयो, “पश्‍चात्ताप गर: किनभने स्वर्गको राज्य नजिकै छ” (मत्ती ४:१७) को मार्ग व्यक्त गर्नुभयो र हामीलाई कसरी हाम्रा पापहरू स्वीकार गर्ने, पश्‍चात्ताप गर्ने, सहिष्णु हुने, धैर्य हुने, कष्ट भोग्ने र क्रूस बोक्ने जस्ता कुराहरू सिकाउनुभयो र परमेश्‍वरको प्रेमिलो, दयालु स्वभाव प्रकट गर्नुभयो। प्रभु येशूले स्वर्गको राज्यको रहस्य र स्वर्गको राज्यमा प्रवेश गर्ने सर्तहरू पनि प्रकट गर्नुभयो, जस्तै, “मलाई प्रभु, प्रभु भन्ने हरेक व्यक्ति स्वर्गको राज्यमा प्रवेश गर्नेछैन; तर ऊ प्रवेश गर्नेछ जसले मेरो पिताको इच्‍छालाई पूरा गर्छ जो स्वर्गमा हुनुहुन्छ” (मत्ती ७:२१)। उहाँले फरिसीहरूको प्रकृति र सारलाई पनि यी कुराहरू भनेर उदाङ्गो पार्नुभयो जस्तै, “तर शास्‍त्रीहरू र फरिसीहरू, ढोङ्गीहरू हो, तिमीहरूलाई धिक्‍कार छ!” (मत्ती २३:१३)। ) र “तिमीहरू सर्प हौ, तिमीहरू भाइपरका पुस्ता हौ, तिमीहरू नरकको दण्डदेखि कसरी उम्कन सक्छौ?” (मत्ती २३:३३)। प्रभु येशूले व्यक्त गर्नुभएका वचनहरूबाट हामी देख्न सक्छौं कि प्रभुका सबै वचनहरू सत्य हुन्, ती सबै परमेश्‍वरबाट आएका हुन्, र भ्रष्ट मानवजातिको कुनै पनि सदस्यले यी कुराहरू बोल्न सक्दैन।

त्यस्तै प्रकारले, यदि हामी आखिरी दिनहरूमा फर्केका प्रभुलाई ग्रहण गर्न चाहन्छौं भने, हामीले परमेश्‍वरको आवाजका लागि हाम्रो हृदयदेखि सुन्नुपर्दछ। जब केही व्यक्तिहरूले प्रभुको पुनरागमनलाई प्रचार गर्दछन्, हामीले यो हेर्नुपर्छ कि कुनै खास वचनहरू सत्य हुन् कि होइनन्, तिनीहरू परमेश्‍वरकै हुन् कि होइनन्, तिनीहरूसँग अधिकार र शक्ति छ कि छैन, यसले मानिसहरूका हृदयभित्र गहिराइमा लुकेका भ्रष्ट स्वभावहरू व्यक्त गर्दछ कि गर्दैनन्, र तिनीहरूले हामीलाई व्यावहारिक अभ्यासका मार्गहरू दिन्छन् कि दिदैँनन् र हाम्रा कठिनाइहरू र भ्रमलाई समाधान गर्छन् कि गर्दैनन्। हामीले विश्वास गर्नैपर्छ कि नम्रतापूर्वक खोजी गरेर हामी परमेश्‍वरको आवाज चिन्न, फर्केका प्रभुलाई ग्रहण गर्न, र विवाह भोजमा उहाँसँगै भोजन गर्न निश्चित छौं। जसरी प्रभुका वचनहरूले भनेका छन्, “मेरो भेडाले मेरो सोर सुन्छ, र म तिनीहरूलाई चिन्छु र तिनीहरूले मलाई पछ्याउँछन्” (यूहन्‍ना १०:२७)।

परमेश्‍वरको मार्गनिर्देशनको लागि उहाँलाई धन्यवाद। परमेश्‍वर हामीसँग होऊन्, हामीलाई मण्डलीहरूमा पवित्र आत्माले बोलेका वचनहरू सुन्न दिऊन्, र हर्षसाथ प्रभुको पुनरागमनलाई ग्रहण गर्न सकौं! आमेन!